Wandelen Hotton

Hallo,

Op zondag 1 december gingen we richting Hotton om een iets avontuurlijkere wandeling te gaan maken. We gingen deze wandeling met zijn 5 maken. Ik en Jan waren al van zaterdag in de Ardennen dus wij hadden nog de tijd om rustig te ontbijten in de venhutte voor we richting Hotton reden waar Pieter, Jana en Leo op ons stonden te wachten. Dan maar de wandelschoenen aan en we konden beginnen aan onze niets vermoedende wandeling! Het begon allemaal rustig die dag dus we begonnen er vol goede moed aan. Dan kwamen we aan bij de rotsen van Hotton.

Even rond kijken en dan begonnen we aan de beklimming naar boven. En nee niet op de rotsen maar aan de vrij pittige wandel beklimming. Na enige tijd stonden we dan boven, wat een uitzicht! Na wat klim en klauter werk vonden we een mooi plekje om een mooie groepsfoto te nemen.

Dan begon het stuk wandeling dat wel vrij technisch was. Vooral Leo had het zwaar te verduren. Zeker met het opstapje van c.a. 1 meter, maar met het nodige teamwork werd dit obstakel overwonnen. Het heeft wel iets, om op een 50 tal meter boven de Ourthe te wandelen over kleine rots padjes. Dan ging het dalen naar de Ourthe van start, na enig tijd langs de oevers te wandelen kwamen we voor het eerst sporen van bewoners tegen!

Na een tijdje was het dan tijd om ons middag eten te nuttigen. Ik maakte alles klaar om mijn eten te bereiden. Ik had nog wat overschot van mijn gevriesdroogd eten van de herfst trekking in de Vogezen. Ik nam alles uit mijn rugzak, maar waar is die lepel toch gebleven? Na heel mijn rugzak doorzocht te hebben, kwam ik tot de conclusie geen lepel bij te hebben. Die lag dus nog thuis! Al een geluk dat ik die ochtend goed had ontbeten. Daarna gingen we richting de grot om deze even te verkennen.

En op dat moment stopte het pad ineens! We moesten wel beneden geraken. Er waren wel sporen in het bladerdek waar voorgangers eerder gelopen hadden, maar na het proberen was dit niet haalbaar om dit pad te nemen, veel te glad!! Dan besloten we om al zigzaggend naar beneden te gaan. Dus ik en jan liepen voorop om een veilige weg te vinden naar de droge rivierbedding. PS Op de foto is de helling minder steil dan in werkelijkheid. Uiteindelijk zijn we dan toch allemaal veilig beneden geraakt! Na even door het bos te zwerven kwamen we dan aan een mooi water bronnetje, even schoenen nat maken voor de foto’s.

Na een tijdje begon het dan te sneeuwen. Yes! Daar hoopten we op. Na de laatste kilometers was iedereen blij dat we terug aan de auto’s waren. Dan besloten we nog iets te gaan eten voor we richting huis reden. Iedereen heeft genoten van de wandeling.